Afscheid nemen van een partner is verwant aan een operatie: we hebben een belangrijk deel van ons leven van onszelf afgesneden. Het is niet verwonderlijk dat deze procedure moeilijk en pijnlijk is. Maar vaak verergeren we onze ervaringen, legt de klinische psycholoog Susan Haitler uit.

Mijn klant Stefani belde om een ​​dringend consult te vragen. ‘Ik kan er niet meer tegen! Riep ze uit. – Ik had zo’n zwaar huwelijk. Maar de scheiding doet me nog meer lijden!””

Tijdens de sessie vroeg ik Stephanie om een ​​voorbeeld te geven toen het gedrag van de “bijna voormalige” echtgenoot John haar verpletterd maakte.

‘Ik reed naar hem om mijn spullen te verzamelen. En ik vond mijn sieraden die ik altijd in de bovenkast van een ladekast had, niet. Vroeg hem waar ze konden zijn. En hij antwoordde niet eens, hij haalde het schouders op, ze zeggen, hoe wist hij het!””

Ik vroeg wat ze op dat moment voelde.

‘Dat hij me straft. Dus het was de hele tijd terwijl we getrouwd waren. Hij heeft me altijd gestraft, ‘ – lijden klonk in haar stem.

Er was een sleutel om de situatie in dit antwoord te begrijpen. Om mijn hypothese te controleren, vroeg ik Stephanie om nog een soortgelijke aflevering te herinneren.

“Hetzelfde gebeurde toen ik vroeg waar het album met de foto’s van mijn kinderen die mijn moeder me gaf. En hij in reactie met irritatie: “Hoe weet ik het?””

En wat was haar reactie op Johns woorden?

“Hij inspireert me altijd met een gevoel van minderwaardigheid, alsof ik altijd alles verkeerd doe,” klaagde ze. – Daarom reageerde ik zoals gewoonlijk. Nogmaals, ik voelde me zo verpletterd in zo’n mate dat ik, nadat ik in mijn nieuwe appartement was aangekomen, in bed viel en de hele dag zonder kracht lag!””

Waarom is zowel het leven met haar man als de scheidingsprocedures zo pijnlijk voor Stephanie?

Het huwelijk is altijd een uitdaging. Echtscheidingsprocedure ook. En in de regel, tot het gecompliceerde leven in het huwelijk maakt het pijnlijk en scheidt.

Laat me uitleggen wat ik bedoel. Natuurlijk is de scheiding in principe een pijnlijk ding dat kan

worden vergeleken met de werking van amputatie – we worden afgesneden van onszelf relaties, wat voorheen veel voor ons betekende. We moeten ons hele leven herbouwen. En in deze situatie is het onmogelijk, althans episodisch, om geen aanvallen van angst, verdriet of woede te ervaren.

Maar tegelijkertijd verergeren de gedragsmodellen die in dit moeilijke huwelijk zijn gevormd onze ervaringen nog meer, waardoor angst en depressie worden verbeterd.

Het hangt bijvoorbeeld af van vele factoren, bijvoorbeeld van uw antwoorden op de volgende vragen:

– Hoeveel andere familieleden ondersteunen u?
-Is er iets inspirerends in je leven, waarmee je niet kunt opgehangen aan een scheiding?
– Zijn u en uw “bijna voormalige” partner voor samenwerking of confrontatie afgestemd?
– Hoeveel of hij is inherent aan egoïsme en hebzucht?

Fantasieën tegen de realiteit

Maar terug bijvoorbeeld Stefani. Wat deed haar relatie met haar man precies zo pijnlijk en wat voorkomt dat ze vandaag met de echtscheidingsprocedure omgaat? Dit zijn twee factoren die ik vaak tegenkom in mijn klinische praktijk.

De eerste is een onjuiste interpretatie van het gedrag van een andere persoon die eerder gevormde sjablonen gebruikt, en de tweede is personalisatie.

Een onjuiste interpretatie Vanwege de oude sjablonen van het denken, betekent dit dat we achter de woorden van de ene persoon de stem van iemand anders zullen horen-iemand die ons ooit heeft laten lijden.

Personalisatie betekent dat we de acties en acties van een andere persoon op eigen kosten doorverwijzen en beschouwen als een negatieve boodschap voor ons of over ons. In sommige gevallen is het, maar meestal, om het gedrag van een andere persoon te begrijpen, een bredere context is vereist.

Stefani beschouwt het onvriendelijke gedrag van de ‘bijna voormalige’ echtgenoot als een verlangen om haar te straffen. Het deel van de kinderen van haar persoonlijkheid reageert op de woorden van John op dezelfde manier als op 8 -jarige leeftijd reageerde ze op haar wrede vader toen hij haar strafte.

Bovendien lijkt het haar dat zij het was die John irriteert. Stefani kijkt uit over deze fantasieën uit het zicht van de echte situatie. John is hoogstwaarschijnlijk diep bedroefd door het feit dat zijn vrouw heeft besloten hem te verlaten, en het zijn deze ervaringen die zijn irritatie kunnen uitlokken.

In de tweede aflevering betekent irritatie in Johns stem voor Stefani dat hij haar afschrijft. Maar als je dieper wordt, kun je begrijpen dat ze de minachtende stem hoorde van een oudere broer, die haar in alle mogelijke manieren zijn superioriteit liet zien.

En als je terugkeert naar de realiteit, zullen we zien dat John integendeel een verdedigingspositie inneemt. Het lijkt hem dat hij niets tevreden is.

Stephanie legde haar visie op de situatie uit en heeft herhaaldelijk de beurt gebruikt: “Hij heeft me laten voelen …”. Deze woorden zijn een heel belangrijk signaal. Hij suggereert dat:

a) De spreker interpreteert waarschijnlijk wat hij hoort door het prisma van ervaringen uit het verleden: wat zouden deze woorden betekenen in het kader van relaties met iemand anders;
b) In de interpretatie is er een element van personalisatie, dat wil zeggen dat een persoon geneigd is alles toe te schrijven aan zijn eigen kosten.

Hoe u deze niet -productieve gewoonten van denken af ​​kunt komen?

Het meest voorkomende advies is om aan te geven dat de aanstootgevende woorden en de acties van een andere persoon over zichzelf zeggen, en niet over jou. John antwoordde Stefani geïrriteerd omdat hij werd onderdrukt en van streek. Zijn uitdrukking “hoe weet ik het?”Weerspiegelt zijn verliesstaat. Maar het wordt niet alleen veroorzaakt door een scheiding.

In het gezinsleven had John tenslotte geen idee wat zijn vrouw van hem verwachtte. Hij begreep haar bewering niet, maar vroeg haar nooit, probeerde niet te achterhalen wat ze wilde. Hij sloot zich in zijn angstige gevoelens, die snel in woede groeiden, wat zijn verwarring maskeerde.

Wat ik wil zeggen dit voorbeeld? Als je moet lijden vanwege het gedrag van je echtgenoot in het gezinsleven of al in het proces van echtscheiding, interpreteer dan zijn woorden en acties niet, neem dan niet je fantasieën voor de realiteit. Vraag hem hoe alles eigenlijk is. Hoe nauwkeuriger u de echte gevoelens van de partner zult begrijpen, hoe duidelijker u de echte, niet uitgevonden situatie ziet.

Zelfs als je complexe en verwarrende relaties hebt, probeer dan terug te keren naar de realiteit en behandel je partner met empathie. Hij kan tenslotte naar je kijken door het prisma van zijn eerdere relatie. En hij heeft zijn eigen beperkingen, zoals u hebt. Hoe meer empathie we aan andere mensen laten zien, hoe sterker we zijn. Probeer het zelf te zien.